بررسی ارتباط چگونگی انتخاب رشته تخصصی و محل تحصیل با میزان اضطراب دستیاران پزشکی

زمینه و هدف: پزشکان عمومی که می‌خواهند در یک تخصص تحصیلات خود را ادامه دهند، دارای درگیری مختلفی در این زمینه هستند که عاملی برای ایجاد فشار و استرس در زندگی فردی آن‌ها است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط چگونگی انتخاب رشته تخصصی و محل تحصیل با میزان اضطراب دستیاران پزشکی در سال 1389 بود. روش‌کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش، دستیاران پزشکی دانشگاه‌های علوم پزشکی اصفهان، گیلان، زاهدان، سنندج و کاشان بود (370 نفر)، که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم در مطالعه شرکت داده شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه مشخصات دموگرافیک و پرسش‌نامه استاندارد خودسنجی اضطراب Zung جمع‌آوری شد. یافته‌ها با اسنفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بیش از 92 درصد از دستیاران مورد مطالعه اضطراب نداشته، در گروه نرمال قرار گرفته‌اند. 168 نفر (4/45 درصد) تنها به علت عوامل و علایق شخصی، 55 نفر (9/14 درصد) به علت عوامل تأثیرگذار محیطی و خارجی و 147 نفر (74/39 درصد) هر دو عامل درونی و بیرونی را در انتخاب خود مؤثر دانسته‌اند. 220 نفر (5/59 درصد) دستیاران در 3 شهر اول مورد علاقه خود درس می‌خوانند. ارتباط آماری معنی‌داری بین اضطراب با شهر مورد علاقه تحصیل و دانشگاه تحصیل مشاهده شد (05/0 < P ). نتیجه‌گیری: علاقه و موفقیت هر چه بیشتر دستیاران در تحصیل، ثمره انتخاب درست ایشان، همچنین برنامه‌ریزی‌های مدیریتی برای از بین بردن موانع انتخاب رشته و شهر مورد علاقه از طرف مسؤولان و برنامه‌ریزان بود.